ในช่วง ๒ ทศวรรษแรกนับตั้งแต่
พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร
และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง เสด็จนิวัติพระนคร
ขณะนั้น การเดินทางสัญจรด้วยรถยนต์ในประเทศไทย
ยังเต็มไปด้วยความยากลำบากและมีความล่าช้า
โดยเฉพาะในท้องถิ่นห่างไกลทุรกันดาร
ด้วยพระเมตตาและพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้
ทั้งสองพระองค์มิทรงย่อท้อที่จะเสด็จพระราชดำเนินไปทรงเยี่ยมเยียนพสกนิกร
เพื่อทรงนำความช่วยเหลือและความผาสุกร่มเย็น
มาสู่อาณาประชาราษฎร์ทั่วทั้งแผ่นดิน
การรถไฟแห่งประเทศไทย จึงน้อมเกล้าน้อมกระหม่อม
จัด “ขบวนรถไฟพระที่นั่ง” ถวาย
ในการเสด็จพระราชดำเนินเพื่อทรงไปปฏิบัติพระราชกรณียกิจในพื้นที่ต่าง ๆ
ซึ่งโปรดใช้รถไฟพระที่นั่งเป็นพระราชพาหนะสำคัญ
ตั้งแต่ พุทธศักราช ๒๔๙๕ และต่อมาอีกหลายปี
ภาพที่ทั้งสองพระองค์ทรงโบกพระหัตถ์และมีพระราชปฏิสันถาร
กับข้าราชการและราษฎรที่มาเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทรับเสด็จอย่างไม่ถือพระองค์
จึงเป็นภาพคุ้นตาเจนใจประชาชน
ยังความปลาบปลื้มแก่ปวงพสกนิกรทั้งหลายมาจนถึงทุกวันนี้
